Pawie sprowadzone zostały do Europy z Dalekiego Wschodu. Pawi ogon to w rzeczywistości tren utworzony przez wydłużone pióra pokryw nadogonowych. Na końcówce brązowo zielonych piór znajdują się pawie oka, na które składają się koncentryczne kręgi: czarny, niebieski, płowy i żółty. Samice nie posiadają trenu, mają natomiast koronę na głowie. Pawie tworzą haremy, w których na jednego samca przypada od 2 do 5 samic.
Paw jest symbolem nieśmiertelności, a jednocześnie pychy, próżności i lubieżności. Wprawdzie uważa się, że pióra pawia przynoszą pecha, a jego głos zapowiada nieszczęście (nawet śmierć),ale oczy pawia odbijając cudze spojrzenia, chronią przed urokami i wszelkimi złymi mocami.
Przez starożytnych były uważane za ptaki boskie.
Istnieje przekaz, który mówi, że Aleksander Wielki ujrzawszy pawie po raz pierwszy w Indiach, był tak zachwycony pięknem i ubarwieniem ich upierzenia, że zabronił ich zabijania pod groźbą najcięższych kar.
W mitologii paw był związany z historią Argusa, któremu bogini Junona powierzyła opiekę nad ulubienicą Jupitera – Io. Jednakże Merkury zdołał go najpierw uśpić, a następnie zabić, po czym Junona zamieniła Argosa właśnie w pawia, otaczając tego ptaka szczególną protekcją. Paw był także symbolem małżeńskiej zgody, gdyż Junona objęła opieką także pary małżeńskie.
Paw w symbolice religijnej stanowił aluzję do duszy oczyszczonej z grzechów lub do odrodzenia duchowego, czyli zmartwychwstania.
W Polsce paw był chlubą dworów i pałaców, pióra są ozdobą ludowych czapek krakowskich. Jako symbol dumy stał się inspiracją poetów i malarzy.
Fotografie: weddingchicks.com, manolobrides.com, practicallyeverafter.com, offbeatbride.com, getmarried.com, marymascarenas.com, handmadeology.com, weddingcollectibles.com, redlotusphotography, dinodirect.com
W tytule wykorzystano fragment wiersza Paw autorstwa Józefa Bienieckiego